zaterdag 11 december 2010

Jammer, maar toch heel trots ...


Gisteren heeft Mirelle haar presentatie gegeven op de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren van de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht. Zij behoorde tot de drie finalisten waarvan de winnaar zou worden uitgeroepen tot beste (paraveterinair) dierenartsassistente van het jaar 2010. De titel van de presentatie was: Als een paraveterinair-dierenartsassistent het morgen voor het zeggen heeft, wat verandert er dan in onze praktijk? Met een hele delegatie van de dierenkliniek (inclusief haar trotse baas), vriend, ouders, schoonouders, broer en zus, waren we daar aanwezig om haar te ondersteunen.
Haar presentatie was geweldig, mooie powerpoint, goed verhaal en prettig om naar te kijken en te luisteren. Helaas oordeelde de jury na heftig beraad, in tegenstelling tot een overgrote meerderheid in de zaal, dat de titel aan een andere kandidaat werd gegund. Jammer, maar het was niet anders. Mirelle zat er gelukkig helemaal niet mee en we hebben de rest van de avond heel veel plezier gehad en lekker gegeten in De Colonie in Houten.
Dan hadden jullie nog heel bijzonder nieuws van mij tegoed: Verscholen achter het spreekgestoelte kon je net niet zien dat Mirelle een buikje aan het ontwikkelen is ... jullie raden het natuurlijk al: wij worden opa en oma! Dit geweldige mooie nieuws moesten we dus even voor ons houden, maar nu mag heel de wereld (inclusief wikileaks) het weten. Grappig detail: ze is uitgerekend zo rond de verjaardagen van Celine en Elien. We houden jullie op de hoogte. Groeten, Cees

zaterdag 20 november 2010

Griep ... griep ... en nog eens griep

Op Wolfert's 17e verjaardag, 5 november jl. kreeg ik 's-avonds de griep. Kan gebeuren in deze tijd van het jaar. Echter zondag was ik zo ziek dat de arts van de huisartsenpost tot 2 maal toe aan mijn bed verscheen. Ik werd volgestopt met (zet)pillen, werd 's-woensdags thuis bloed geprikt en begon vrijdag weer wat op te knappen. Maar twee dagen later kwam het in alle hevigheid weer terug. Sinds mijn Velcade-avontuur begin 2008, ben ik niet meer zo ziek geweest. Weer een huisarts, weer meer pillen (antibiotica) en ook werd maar even vastgesteld dat ik diabeet ben. Vooralsnog proberen we dat te behandelen met pillen, maar volgende week gaan ze kijken wat de beste behandeling is. Zijn we weer even bijgepraat. Groeten, Cees

maandag 1 november 2010

Weekendje Monschau en periodieke controle ...


Vorige week zijn we een heerlijk weekendje naar Monschau geweest. Goed hotel, lekker eten en drinken, maar vooral een schitterende omgeving. Het bezoek aan voormalig kamp Vogelsang was ook zeer indrukwekkend. Op dezelfde grond staan als waar Hitler ooit heeft gelopen, geeft een bijzonder gevoel.
Afgelopen woensdag voor mijn periodieke controle naar het EMC geweest. De bloeduitslagen waren weer uitstekend, maar ik baalde wel een beetje van alle antwoorden, of beter gezegd: het gebrek daaraan, die ik kreeg op al onze vragen. Steeds weer moet ik concluderen aan het eind van het gesprek: ze weten het niet. De onderzoeken in Amerika lopen nog en verder blijft het afwachten. Met nog een aanrijdinkje in die oh zo vervelende parkeergarage, gingen we een beetje teleurgesteld naar huis. Pluspunt: voor het eerst in ruim 6 jaar hoef ik pas over een half jaar terug te komen. Groeten, Cees

maandag 4 oktober 2010

Twee vijven motte vieren ...

Onder dit motto heb ik gisteren mijn 55ste verjaardag gevierd. Ook zo'n beetje dat ik zes jaar geleden mijn stamceltransplantatie heb ondergaan. 's-Middags wat visite in de tuin met 23 graden en 's-avonds met alle kinderen en aanhang heerlijk uit eten geweest in de Chassehof in Breda. Je kan je er niet alleen helemaal ongans eten, het is ook een heel gezellige tent met heel vriendelijk personeel. Naast alle kado's die ik al had gehad kregen Elien en ik die avond nog een heel bijzonder geschenk, maar dat maak ik op dit moment nog niet openbaar. Dat blijft dus voor een aantal van jullie nog even spannend. Wordt vervolgd ...
Groeten, Cees

woensdag 15 september 2010

Rondje toeren ...


Gisteren mijn eerste toertocht gereden met de scootmobiel. Op uitnodiging van de club 'Oosterhout in Beweging' is door stichting de Vrijheid uit Geertruidenberg een mooie tocht georganiseerd door de bossen rond Oosterhout. Het weer zat niet mee, maar we hebben het toch redelijk droog gehouden. In het begin moest ik wel wennen om met zo'n 15 'scootmobiellotgenoten' door de stad te rijden. Eenmaal in de bossen en na de koffiestop, werd dat gevoel minder. Voorafgaand moest er nog een foto worden gemaakt voor BNDeStem en tot mijn verbazing sta ik vandaag in de krant. Het artikel is ook digitaal te lezen via deze link. Binnenkort is er weer een toertocht en als het weer mee zit ga ik wellicht weer mee. Groeten, Cees

woensdag 18 augustus 2010

Zomer in Zeeland ...


De afgelopen weken weer bijzonder genoten van onze vakantie in Zeeland. Het weer viel alleszins mee, bovendien hoeft het van mij geen 38 graden te zijn. En wat betreft de toegankelijkheid van de stranden voor rolstoelgebruikers zoals ik, is er flink aan de weg getimmerd door die Zeeuwen. Vooral aan Zoutelande kunnen ze een puntje zuigen. Een nieuwe en fraaie opgang vanuit het midden van het dorp voor rolstoelen en scootmobielen, leidt je zo naar het strand. Of met de auto voorbij hotel “De tien torens” naar het gebouw van de strandwacht. Ze beschikken daar tevens over een off road rolstoel (zie foto) welke je kunt bespreken. Er staat er overigens ook een bij Oostkapelle. Bij Dishoek hebben ze de beschikking over een strandtaxi. Zoutelande beschikt ook nog over 5 strandhuisjes voor mindervaliden welke je kunt huren en goed bereikbaar zijn d.m.v. extra brede planken. Wat ook heel leuk is: de nieuwe asfaltdijk tussen Westkapelle en Domburg. Jammer alleen dat de overgang van het asfalt naar het zandstrand nog heel vervelend is. Dus Zoutelande was voor mij veruit favoriet, mede dankzij de aardige en behulpzame mensen van de strandwacht. Het verblijf in het fraaie, aangepaste appartement op recreatieboerderij “t Munnikenhof” en de gastvrijheid van Anton en Francien was weer bijzonder. Met lekker eten en drinken (ik mag natuurlijk geen reclame maken, maar één restaurant wil ik toch wel aanbevelen, namelijk “De Peperboom” in Veere), maakte deze vakantie weer helemaal geweldig. Groeten, Cees

woensdag 28 juli 2010

Bijzonder ...

Afgelopen vrijdag heb ik mijn bijdrage mogen leveren aan de medische wetenschap. Na een mailtje van mijn prof uit het EMC met de vraag of ik nog wat buizen bloed wilde afstaan voor verder genetisch onderzoek, heb ik daar natuurlijk gehoor aan gegeven. Ze schijnen aan de vooravond te staan van een baanbrekend onderzoek naar de link tussen polyneuropathie als gevolg van een behandeling met Velcade, en het stilstaan van de ziekte van Kahler. Ik ben 1 van de 10 die daar mondiaal thans op word onderzocht. Dat geeft wel een bijzonder gevoel. Het onderzoek vindt plaats in Amerika en duurt 3 maanden. Wanneer ik meer nieuws heb laat ik het jullie weten. Eerst gaan we van onze welverdiende vakantie genieten in Zeeland. Groeten, Cees

dinsdag 29 juni 2010

Triest bericht ...

Triest nieuws hoort nu eenmaal ook bij het leven; gisterenochtend is mijn moeder overleden op 89-jarige leeftijd. Dat betekent dat ik nu wees ben. Ik ga de komende dagen maar aan dat idee wennen. Zaterdag a.s. is haar uitvaartdienst en haar begrafenis. We zullen haar op een mooie en waardige wijze uitgeleide doen.
Groeten, Cees

donderdag 24 juni 2010

Drie maal goed nieuws ...

Afgelopen week is Wolfert geslaagd voor zijn middelbare schooldiploma. Hij gaat na de vakantie naar het Cingelcollege in Breda.
Ander mooi nieuws is dat Mirelle genomineerd is als beste paraveterinair dierenartsassistente van het jaar. Ze behoort nu tot een selectie van tien overgebleven kandidaten van Nederland. Er staat een prachtig interview met haar op www.rhp.nu en er kan tevens op haar worden gestemd.
Gisteren mocht ik voor mijn periodieke controle weer naar het EMC. Alle uitslagen waren weer prima en we stonden snel weer buiten. Samen met Celine hebben we vervolgens heerlijk in het zonnetje geluncht aan de Maasboulevaar.
Groeten, Cees

dinsdag 8 juni 2010

Onze website en andere dingen ...

Het is niet te geloven maar de KPN is zo vriendelijk geweest om ongevraagd onze website te verwijderen en het daaraan gekoppelde emailadres.
Inmiddels is de domeinnaam “losgeweekt” en verplaatst naar een andere (niet KPN) DNS-server. Dat heeft vandaag geresulteerd in het heugelijke feit dat www.cees-elien.net weer in de lucht is … hoera !!! Ook kunnen jullie ons weer bereiken via ons vertrouwde emailadres: info@cees-elien.net
Al met al heeft dat geneuzel toch zo'n week of vier geduurd.
Een nieuw feit waar ik momenteel mee te maken heb: Het UWV heeft mij voor 100% arbeidsongeschikt verklaard wat heeft geresulteerd in mijn ontslag na 25 jaar op Avans hogeschool afgelopen week. Dat betekent dat ik het verder moet doen met een WIA uitkering. Ik heb daar nog maar weinig informatie over, dus allemaal erg onzeker.
Verder kijken we al uit naar onze vakantie in Zeeland over zeven weken. De bedoeling is dat mijn scootmobiel meegaat plus de fiets van Elien en dan kunnen we samen op pad. Groeten, Cees

woensdag 24 maart 2010

Trouwdag en periodieke controle ...


Vandaag weer voor mijn periodieke controle naar het Erasmus MC geweest. Zo druk als het de vorige keer was, zo rustig was het nu. Meteen een plekje in de parkeergarage gevonden, de bloedafname uit mijn "verkeerde" arm ging meteen goed en m'n professor liep helemaal op tijd. En na 26 maanden staat de Kahler nog steeds stil. Dat bleek ook nog eens uit het feit dat ze de vorige keer een extra buisje bloed hadden afgenomen voor een speciaal, zeer intensief onderzoek naar sporen van Kahler. Op zoek naar de oorzaak van dit fenomeen, maak ik nog steeds deel uit van een grote internationale studie. Als ik daar nu eens voor betaald zou worden ... Feit blijft dat ik nog steeds moet leren omgaan met mijn beperkingen als gevolg van de polyneuropathie.
Afgelopen week waren we 32 jaar getrouwd. Onze kinderen boden ons een heerlijk etentje en een heel gezellige avond aan bij Het Koetshuys in Oosterhout (echt een aanrader). En dat alles nadat Elien even ervoor was geholpen aan een lekkende spatader in haar been. Met mijn moeder ook nog een paar dagen in het ziekenhuis waren de afgelopen weken wel weer een turbulente tijd. Groeten, Cees

zaterdag 6 maart 2010

Belastingen en een mail-crash ...

Na jaren van trouwe dienst is mijn Mozilla-mailserver gecrashed (schrijf je dat zo?) Ik hoor jullie lachen ... Mozilla uit de vorige eeuw? Okay, maar ik heb nooit last gehad van die spam-aanvallen op Outlook. In ieder geval ben ik al mijn oude email kwijt, dat is wel jammer, maar het ruimt ook lekker op. Gelukkig had ik al mijn contacten (en dus emailadressen) een poosje geleden al eens geconverteerd naar Outlook. Al met al ben je toch een paar middagjes bezig; eerst proberen de zaak te redden en als dat niet lukt, je verdiepen in de werking van Outlook. Inmiddels is alles wel zo'n beetje ingeregeld. Vervolgens aan de slag gegaan met de belastingaangifte, want dat is ook weer aan de beurt. Ik hield mijn hart vast, want het UWV krijgt het maar niet voor elkaar om de juiste hoeveelheid loonheffing in te houden. Gelukkig heb ik nog een paar lucratieve aftrekposten, zoals de aanpassingen van de badkamer en de aanschaf van mijn scootmobiel. Dat resulteerde in het feit dat ik nog wel flink moet bijbetalen, maar dat ik nog genoeg over houd om lekker met vakantie te gaan komende zomer. En wie kan mij vertellen wanneer het nou eens eindelijk voorjaar wordt? Groeten, Cees

dinsdag 9 februari 2010

Status ...


Jullie zullen het niet geloven, maar ik zit momenteel achter mijn nieuwe laptop die ik mijn gezin en mijzelf cadeau heb gedaan, de tekst die jullie nu lezen gewoon in te spreken via een microfoon. Na anderhalf jaar wachten op de spraakherkenningssoftware werd het twee weken geleden plotseling via de pakketpost keurig hier aan huis afgeleverd.
Inmiddels heb ik een afspraak gemaakt bij het bedrijf die mij nog een middag instructie komt geven, maar ik ben nu toch al in staat gewone tekst te dicteren. Ik moet zeggen, het is een wonderlijk gezicht als je al die woorden op je scherm ziet verschijnen die je uitspreekt. Niet alleen tekst kan ik dicteren, maar ik kan ook commando's geven. Met andere woorden, ik kan met mijn stem nu Internet Explorer besturen en mijn e-mail ect.
Ik zal jullie ook nog even bijpraten over de afgelopen tijd. Inmiddels is de vergoeding voor de zorgtaxi geregeld en ga ik nu tweemaal per week naar de revalidatie in Breda. Dit zal nog tot eind februari duren. Dan zal ik waarschijnlijk weer aan de slag gaan in Oosterhout. De bloeduitslagen van het laatste onderzoek waren uitstekend en eind maart is weer de volgende controle. Verder zijn er nog wat ontwikkelingen op mijn werk, maar dat proberen we zonder het UWV op te lossen.
Ik ga nu echt een beetje verlangen naar het voorjaar, dan kan ik eindelijk met mijn scootmobiel naar buiten. Tot nu toe vind ik het bitter koud. Dat heeft voor sommige natuurlijk ook leuke kanten zoals voor Elien die het afgelopen weekend lekker is wezen skiën in Duitsland ... De bofkont. Gelukkig hebben de kinderen heel goed voor mij gezorgd. Groeten, Cees