Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
vrijdag 8 februari 2013
Het valt niet tegen ...
Vandaag zou de zwaarste dag moeten zijn wat betreft de pijn en het algehele ongemak. Dus extra vroeg het bed uit en proberen te bewegen. Ik vond het al met al niet tegenvallen. Achteraf was het ook een wijze beslissing woensdagavond huiswaarts te keren, want Elien kan mij gewoon sneller en een op een verzorgen. Ben zojuist de trap af gekomen en zit dit bericht nu op mijn desktop te typen. Weer een hobbel genomen. En dan nog ander nieuws wat ik nu (eindelijk) wereldkundig mag maken en waar ik helemaal blij van word: Mirelle verwacht de eerste week van augustus haar tweede kindje. Weer zo'n wereldwondertje. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ha die Cees, je bent een doorbijter, chapeau, oftewel petje af.Fijn dat het niet tegenvalt en ook maar meteen mijn petje af voor Elien, die jou natuurlijk met liefde verzorgd, maar toch...
Tja, enne dat van die minimuppet, dat had ze zelf al wereldkundig gemaakt op dit blog :)Dus: VAN HARTE GEFELICITEERD! Geweldig om weer zo'n wonder te hebben om naar uit te kijken.
Heel veel liefs, Marjolein.
Een reactie posten