Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij

- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
donderdag 21 december 2017
Kerstmis 2017 ...
Helaas is er sinds kerst 2016 maar bar weinig veranderd in de wereld. Dit jaar spraken me twee items aan uit het acht uur journaal van begin december die zo ontzettend tegenstrijdig waren. Het eerste onderwerp betrof een wijk in Damascus die al tijden wordt belegerd door rebellen met als gevolg totale uithongering van mensen maar vooral kinderen. Het andere onderwerp ging over het feit dat Nederland nu 3 restaurants heeft met 3 Michelinsterren. Ik heb eens even gegoogeld op Inter Scaldes in Kruiningen. Het goedkoopste kerstdiner daar kost maar liefst 165 euro p.p., exclusief wijnarrangement. Hoe groot kunnen de verschillen zijn. Ook ik ben hypocriet, ik schenk een gering bedrag aan stichting vluchteling voor een hulppakket voor een kind en tegelijkertijd ga ik ook lekker uit eten met de kerst. En dan bekruipt mij het gevoel of het ooit nog goed zal komen met onze wereld. Maar dan komt dat eenvoudige kerstverhaal opeens om de hoek. Te beginnen met die eenvoudige herders midden in de nacht. Zij werden deelgenoot van iets wonderbaarlijks, iets wat ze nooit hadden durven dromen, maar wat toch gebeurde. Wellicht is die hoop voor ons ook weggelegd in dat aloude kerstverhaal. Blijven dromen en werken aan een betere wereld. En dat begint al heel dicht om je heen. Ik wens iedereen een warme kerst met lieve mensen, aandacht, liefde, gezondheid en vrede. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Amen!
Dat heb je prachtig verwoord.
Jij ook met al je lieverds gezellige kerstdagen en heel veel zegen in het nieuwe jaar.
Marjolein
Een reactie posten