donderdag 28 april 2016

Gefileerde sliptongen ...

Gisteren heerlijk gegeten samen met onze goede vrienden Kees en Erna bij brasserie Woods in Oosterhout ter afsluiting van een koude koningsdag. Voor het eerst in de acht jaar dat ik een beperkte handfunctie heb vroeg de serveerster of ze mijn sliptongetjes moest fileren. Heel attent. Normaal doe ik het zelf, enerzijds als therapie, anderzijds als een ultieme uitdaging om met mijn eigen, aangepast bestek dit karwei te klaren. Maar haar aanbod kon ik wel waarderen. Het scheelde me een hoop energie en heb de heerlijke maaltijd met smaak naar binnen gewerkt. Normaal is het aanbod om mijn bestek af te wassen maatgevend voor de hoeveelheid fooi, maar nu had ze meteen al vijf euro extra te pakken voor het fileerwerk. Groeten, Cees

donderdag 14 april 2016

Hematon magazine ...

Gisteren ontving ik per post het Hematon magazine. Wat leuk dat op pagina 23 een quote van mijn blogpost van enige weken geleden werd geciteerd. Bijzonder dat naast de andere ruim 67.000 bezoekers mijn blog ook wordt gelezen door de redactie van dit fraaie magazine. Ook dit kwartaal weer goed gevuld met interessante artikelen. Ook eens uitgebreid aandacht voor de polyneuropathie. Overigens zou ik tekenen voor de situatie van Petra (de dame in kwestie in dit interview). Ik zie haar op de foto een kop en schotel vasthouden. Ik zou willen dat ik dat nog kon. Mijn polyneuropathie is van dien aard dat mijn gehele perifere zenuwstelsel vanaf mijn hals volledig is verwoest, zowel sensorisch als motorisch. Daardoor zit ik in een rolstoel die ik bij gebrek aan handfunctie niet zelf kan rollen. Ik vraag mij wel eens af of en zo ja, hoeveel patiënten dezelfde symptomen hebben in deze heftige mate. Verder bevalt 'mijn leven zonder lenalidomide' uitstekend en zeker met het betere weer hier in het zuiden voel me steeds lekkerder. Groeten, Cees