Niet te geloven, deel 2 ...

Jawel hoor, net als 4 maanden geleden vandaag weer voor mijn periodieke controle naar het Erasmus MC geweest en weer waren al mijn bloedwaarden uitstekend. Het IgA, IgG, Hb en de rest was helemaal goed. Wij snappen er niets van evenals mijn behandelend arts, maar het goede nieuws begint nu wel langzaam te dalen en dat voelt erg goed. Natuurlijk ben ik realistisch genoeg na alles wat ik heb meegemaakt, dat het zo weer heel anders kan zijn, maar voorlopig heb ik weer 4 maanden rust zonder behandeling. Overigens een goed gesprek gehad met mijn arts over een aantal andere kwaaltjes, maar zij kon ons verzekeren dat die niet Kahler-gerelateerd waren. Voor wat mijn periodieke aanvallen van misselijkheid en braken heb ik de afgelopen tijd onderzoek gehad naar galstenen, leverproblemen en de Helicobacter-bacterie, maar die testen waren allemaal negatief. Een mogelijke oorzaak kan toch wel beschadiging van slijmvliezen zijn veroorzaakt door de vele chemo die ik in het verleden heb gehad. Even iets anders: afgelopen week kreeg ik (weer) zo'n fijne en hartverwarmende reactie via de mail op mijn blog. Echt een bevestiging dat mijn intentie uit de verf komt, de positiviteit maar ook mensen te kunnen ondersteunen, informeren en een hart onder de riem te steken. Mijn verhaaltjes probeer ik zo te schrijven dat bij de lezer een glimlach tevoorschijn komt. Overigens is het schrijven van zo'n blog voor mij ook een vorm van verwerking. En daar helpt een reactie als die van de afgelopen week ook geweldig bij. (Ik weet dan weer waar ik het voor doe). Ik had vandaag goede berichten, maar mijn gedachten zijn ook bij de mensen met minder goed of zelfs slecht nieuws. Ik denk in het bijzonder aan mijn broer en ons schoonzusje die momenteel in het ziekenhuis verblijft na een mislukte operatie. Groeten, Cees