Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
vrijdag 25 mei 2012
Stoer cadeau ...
Omdat Elien volgende week haar verjaardag viert, heb ik haar alvast haar cadeau gegeven ... vier stoere sportvelgen voor onder onze Prius. Het werd meteen een andere auto. Wat een effect heeft dat op de uitstraling. Ze is er heel blij mee. En laat jullie houten blokken maar thuis, want er zitten zeer goede sloten op. Nog iets meer dan een weekje, dan gaan we op vakantie naar Mallorca. Het bijzondere is wel dat ik op stap ga met 4 vrouwen. Elien, de 2 dochters en onze kleindochter. Compleet met rolstoel, badplank, extra handgreep en een fles whisky, laat ik alles maar over me heen komen. Helaas kan onze zoon niet mee. Die heeft zijn verplichtingen op school en kan hij tevens op het huis passen (hoop ik). De gezondheid blijft stabiel alhoewel de suiker nog niet helemaal onder controle is, maar daar gaan we na de vakantie aan werken. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten