Beste mensen,
Sinds 4 weken is mijn bewegingsapparaat dusdanig verstoord, dat ik niet meer zelfstandig kan lopen. Dat betekent dat ik niet meer alleen naar de fysio kan of een boodschap doen en dat ik me in mijn rolstoel moet laten duwen. Inmiddels ben ik door mijn revalidatiearts uitgebreid onderzocht (er staat ook nog een neurologisch onderzoek in het Erasmus op de planning) en dat heeft geresulteerd in de volgende theorie als mogelijke oorzaak: perifere zenuwen kunnen zich gedurende 2 jaar herstellen. Ik ben nu 18 maanden onderweg. Ik merk ook sinds een paar weken dat er veranderingen optreden in mijn gevoel. Goed nieuws dus, echter tegelijkertijd komt ook de communicatie tussen centraal zenuwstelsel en spieren op gang. Waarschijnlijk gaat daarmee iets mis. Door die miscommunicatie weigeren mijn spieren (vooral mijn benen) te doen wat mijn hoofd zou willen. Donderdag a.s. gaan we verder praten over ingrijpende dingen zoals aangepast schoeisel, aanschaf scootmobiel, ergonomische maatregelen etc. Al met al een behoorlijke domper waar ik op z'n minst gezegd, behoorlijk chagrijnig van word, maar waar we ook weer mee om moeten leren gaan. Ik zal jullie verder op de hoogte houden. Groeten, ook namens Elien, Cees.
Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
1 opmerking:
Ha Cees, we waren het er al over eens dat het goed k. is, je was er al bang voor he. Waarom moet je nou ook meteen aangepast schoeisel enzo? Ik bid en hoop dat het toch weer goed komt, die zenuwen zijn toch weer aan het groeien? Houd je taai, Marjolein
Een reactie posten