Maandagochtend
had ik een intake-gesprek met de radioloog van het instituut Verbeeten,
‘s-middags een heel goed gesprek met mijn hematologe in het Amphia in Breda. We
zaten niet voor maar om haar bureau met de schermen naar ons gericht, wat een lieve en fijne arts is dat. Onze
ideeën betreft de behandeling en haar plannen konden in goed overleg worden
besproken. Ook was onze oudste dochter (verloskundige) hier bij aanwezig, die
had het stokje overgenomen van onze andere dochter. Daarna meteen door naar
Tilburg voor wederom een CT-scan om het bestralingsgebied te markeren.
Vervolgens werd afgesproken dat ik de volgende dag zowel in het team van het
Amphia als in het team van het Erasmus mc zal worden bekeken. Woensdag zal ik
starten met bestralen en donderdag dan een telefonisch consult met een voorstel
voor een behandelplan. En zo geschiedde. Inmiddels is het zaterdag en hebben we
een dagje rust. Ook wel nodig want die dagelijkse bestralingen hakken er wel in.
Ik hoef jullie niet uit te leggen wat intensieve radiotherapie op de gehele
onderbuik voor consequenties cq bijwerkingen heeft. Komende week nog enkele
bestralingen en dan 5 dagen rust. En ja, hoe verzinnen ze het, maandag 3 oktober
op mijn 67e verjaardag start ik met pomalidomide, een systeem-therapie.
Ik
kan alleen maar zeggen dat ik zo blij ben met zoals het proces gaat ondanks de
pijn en alle ongemakken van dien. Ook met de zorg van onze kinderen naar Elien
en mij, niet omdat het moet maar omdat we heel veel van elkaar houden. We
zouden natuurlijk nu met z’n allen op Kreta zitten dus het vrij plannen was nu
ook wat eenvoudiger, maar toch. Het geeft een superfijn gevoel. Ook alle
berichtjes, kaartjes, bloemen enz. doen mij goed. We proberen het vol te houden. Groeten,
Cees
5 opmerkingen:
🙏 -Anna-
Fantastische blog en je bent geweldig krachtig, positief en gelukkig assertief. Sterkte voor de komende tijd. 😇😇
Veel sterkte en succes toegewenst!🍀
🍀
Je toont een optimisme, waar we enorme bewondering voor hebben. Na zoveel ellende en tegenslagen, ga je weer door de mallemolen heen van behandelingen, bestralingen, medicijnen, e.d.
We hopen dat het aanslaat en het de Kahler weer wegdringt. Maar bovenal dat je ook weer zonder pijn door het leven kan gaan. Sterkte en heel veel succes met dit traject ! Liefs, Heleen en Gert
Een reactie posten