Gisteren is het circus begonnen. Om 12.30 uur gemeld op de oncologische dag-behandeling van het Amphia in Breda. Alles verliep volgens schema maar niet volgens de informatie die wij vooraf hadden gekregen. Wij kregen de indruk dat die informatie enigszins gedateerd was. Maar het ging gelukkig goed. Eerst infuus prikken en een paar goedjes erin. Daarna een uur wachten en vervolgens werd de daratumumab middels een injectie subcutaan in de buik gedurende een kwartier ingespoten. Ik had eigenlijk meer medelijden met die lieve verpleegkundige die de spuit een kwartier in dezelfde positie moest houden. Om kwart voor vijf werden we weer losgelaten en om acht uur ‘s-avonds moest ik mijn eerste pil dexamethason slikken. Verder goed geslapen en vandaag begonnen met het prikken van een dagcurve ivm mijn suiker omdat ik in het verleden zeer heftig heb gereageerd op de dexa. Ik heb wel eens 92,3 gehaald en dat willen we natuurlijk wel voorkomen. Vanavond mijn tweede pil en dan heb ik een week rust. Ook de trombosedienst weer aan de deur, die houden me nog steeds goed in de gaten. Dan moet ik nog wat extra middelen slikken om ontstekingen vanwege de dara tegen te gaan zoals longontsteking en gordelroos. Al met al zijn we er weer behoorlijk zoet mee. Verder (nog) geen noemenswaardige bijwerkingen alleen een schorre stem en ben bibberig en duizelig, maar ik mag niet klagen. We hebben wel gisterenavond een aanvraag gedaan voor zittend-ziekenvervoer zodat we lekker met de taxi gebracht en gehaald kunnen worden. Dat werkt veel beter. Op naar volgende week. Wordt vervolgd. Groeten Cees
Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
woensdag 7 juli 2021
De kop is er af …
Gisteren is het circus begonnen. Om 12.30 uur gemeld op de oncologische dag-behandeling van het Amphia in Breda. Alles verliep volgens schema maar niet volgens de informatie die wij vooraf hadden gekregen. Wij kregen de indruk dat die informatie enigszins gedateerd was. Maar het ging gelukkig goed. Eerst infuus prikken en een paar goedjes erin. Daarna een uur wachten en vervolgens werd de daratumumab middels een injectie subcutaan in de buik gedurende een kwartier ingespoten. Ik had eigenlijk meer medelijden met die lieve verpleegkundige die de spuit een kwartier in dezelfde positie moest houden. Om kwart voor vijf werden we weer losgelaten en om acht uur ‘s-avonds moest ik mijn eerste pil dexamethason slikken. Verder goed geslapen en vandaag begonnen met het prikken van een dagcurve ivm mijn suiker omdat ik in het verleden zeer heftig heb gereageerd op de dexa. Ik heb wel eens 92,3 gehaald en dat willen we natuurlijk wel voorkomen. Vanavond mijn tweede pil en dan heb ik een week rust. Ook de trombosedienst weer aan de deur, die houden me nog steeds goed in de gaten. Dan moet ik nog wat extra middelen slikken om ontstekingen vanwege de dara tegen te gaan zoals longontsteking en gordelroos. Al met al zijn we er weer behoorlijk zoet mee. Verder (nog) geen noemenswaardige bijwerkingen alleen een schorre stem en ben bibberig en duizelig, maar ik mag niet klagen. We hebben wel gisterenavond een aanvraag gedaan voor zittend-ziekenvervoer zodat we lekker met de taxi gebracht en gehaald kunnen worden. Dat werkt veel beter. Op naar volgende week. Wordt vervolgd. Groeten Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten