vrijdag 17 juli 2020

Het leven na de bestralingen ...


De bestralingen zitten er al een paar weken op en ik moet zeggen het is me niet tegengevallen. Ik voel mijn linker-bovenbeen wel een beetje trekken en de huid is met name in mijn lies behoorlijk verkleurd, maar voor de rest was het prima uit te houden. Als beloning hebben Elien en ik de afgelopen dagen enorm genoten van een midweek in Rotterdam. Wij logeerden op de SS Rotterdam, een voormalig cruiseschip van de Holland-Amerikalijn dat nu in gebruik is als drijvend hotel. Het was gewoon geweldig. De sfeer, de dubbele luxe hut met aanpassingen, het personeel, het eten was allemaal klasse. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat zullen we maar zeggen. Wat mij persoonlijk bijzonder trof is dat ze de beleving van mensen die 70 jaar geleden vertrokken naar Amerika om daar een nieuw leven op te gaan bouwen hebben weten te behouden. Je voelde de geschiedenis. Kortom, we zijn heerlijk in de watten gelegd. Overdag hebben we dankzij Celine als inwoner van Rotterdam, een prachtige stadstour, een rondvaart, een bezoek aan de nieuwe Maasvlakte en nog veel meer gedaan. Met de waterbus, boot, tram, van alles beleefd dus. En als hoogtepunt kregen we tijdens ons verblijf de uitslagen van het bloedonderzoek na de bestralingen. Die waren zo hoopgevend dat we in de bar van het schip daar maar eens een mooi glas vocht tot ons genomen hebben.
Volgende week voor controle naar de hematoloog en dan praten we verder. Met andere woorden: we gaan gewoon weer verder met leven. Groeten, Cees

2 opmerkingen:

Marjolein zei

Lang leve het leven!
Hartelijke groet, Marjolein

Cees zei

En deze bovenstaande reactie is geschreven door iemand die zelf verschrikkelijk in de shit zit. Alle sterkte Marjolein.