De
bestralingen zitten er al een paar weken op en ik moet zeggen het is me niet
tegengevallen. Ik voel mijn linker-bovenbeen wel een beetje trekken en de huid
is met name in mijn lies behoorlijk verkleurd, maar voor de rest was het prima
uit te houden. Als beloning hebben Elien en ik de afgelopen dagen enorm genoten van een
midweek in Rotterdam. Wij logeerden op de SS Rotterdam, een voormalig
cruiseschip van de Holland-Amerikalijn dat nu in gebruik is als drijvend
hotel. Het was gewoon geweldig. De sfeer, de dubbele luxe hut met aanpassingen, het personeel, het eten was allemaal
klasse. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat zullen we maar zeggen. Wat
mij persoonlijk bijzonder trof is dat ze de beleving van mensen die 70 jaar
geleden vertrokken naar Amerika om daar een nieuw leven op te gaan bouwen
hebben weten te behouden. Je voelde de geschiedenis. Kortom, we zijn heerlijk
in de watten gelegd. Overdag hebben we dankzij Celine als inwoner van
Rotterdam, een prachtige stadstour, een rondvaart, een bezoek aan de nieuwe
Maasvlakte en nog veel meer gedaan. Met de waterbus, boot, tram, van alles beleefd
dus. En als hoogtepunt kregen we tijdens ons verblijf de uitslagen van het
bloedonderzoek na de bestralingen. Die waren zo hoopgevend dat we in de bar van
het schip daar maar eens een mooi glas vocht tot ons genomen hebben.
Volgende week voor controle naar
de hematoloog en dan praten we verder. Met andere woorden: we gaan gewoon weer
verder met leven. Groeten, Cees
2 opmerkingen:
Lang leve het leven!
Hartelijke groet, Marjolein
En deze bovenstaande reactie is geschreven door iemand die zelf verschrikkelijk in de shit zit. Alle sterkte Marjolein.
Een reactie posten