Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
vrijdag 29 november 2019
Periodieke onderzoeken en tijd voor verandering ...
Afgelopen week voor mijn periodieke onderzoeken naar het Erasmus medisch centrum geweest. We zijn maar wat later weggereden want er stond 430 km file. Eenmaal aangekomen ging alles vlotjes. We hadden een parkeerplaats voor de deur, nauwelijks wachten voor het prikken en mijn arts liep wonderwel op tijd. Uitslagen hadden we natuurlijk niet maar als we vroeger waren geweest hadden we die ook niet gehad door een defect in het transportsysteem naar het lab. Maar goed, een fijn gesprek met mijn arts gehad met name over eventueel nog behandelmogelijkheden. Er is inmiddels weer zoveel aan medicatie bijgekomen. Bij het turen naar haar scherm zakte ze eens lekker achterover in haar stoel terwijl zij opmerkte dat ik nu al vier jaar zonder medicatie ben. Zij vond het heel bijzonder. En dat vinden ook wij. Eenmaal thuis kon ik de bloeduitslagen zien op mijn IPad. En er was gelukkig niets verontrustend. Wat wij ook hebben gedaan, na jaren van wikken en wegen was het zoeken naar een andere huisarts. Iets wat je niet zomaar van de een op de andere dag doet. Maar het was nu toch echt wel tijd voor verandering. En dat is gelukt. Een veel kleinere praktijk met een zeer ervaren arts ook op het gebied van Kahler. Na het eerste gesprek hadden we meteen een klik met elkaar. Een hele stap maar ik denk een heel verstandige. Nu op naar sinterklaas met alle kinderen en kleinkinderen. We maken er een mooi feestje van. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Het is roch wat ...
Een reactie posten