Weer veel gebeurd ...

Sinds kerst heb ik niets meer geschreven maar er is wel veel gebeurd. Dus vandaag een inhaalslag. Na een intensieve periode van buikgriep kreeg ik hielspoor. Wat een onaangename aandoening is dat. Om uit te sluiten dat het toch niets met Kahler had te maken heb ik voor alle zekerheid een foto laten maken en meteen een uitgebreid bloedonderzoek laten doen. Dat laatste was ook nodig om te zien of het beduidend minderen met mijn medicijnen als gevolg van de griep, invloed had gehad op mijn lijf. Nou, die invloed was er wel degelijk maar dan in positieve zin. Dit heeft uiteindelijk na flink soebatten met mijn behandelend artsen geresulteerd in het stopzetten van een gedeeltelijke (hart) medicatie. Prima zo. De hielspoor blijft aanhouden en krijgt volgende week een vervolg in de vorm van een echo en eventueel shock therapie. Een ander hardnekkig probleem is nog steeds mijn rechteroog. Inmiddels heb ik nu vijf oogartsen gezien die allemaal iets anders zeiden. Opeens kregen Elien en ik het lumineuse idee contact op te nemen met het Verbeeteninstituut waar ik indertijd mijn bestralingen heb gehad. Dat was erg confronterend met name door de verbazing dat ik nog steeds in leven ben. Kort samengevat: ze hebben mij toen zoveel bestraling gegeven op mijn gelaat dat ze daarmee mijn leven konden redden maar wel ten koste van mijn rechteroog. Dat laatste hebben ze toen echter niet aan mij verteld. Nou, inmiddels is mijn oog gelaserd, niet dat ik daarmee mijn zicht terug zou krijgen, maar om erger te voorkomen. Mijn linkeroog vormt vooralsnog geen probleem maar houden ze wel om de paar maanden in de gaten. Dat waren mijn avonturen van de afgelopen weken. Zijn jullie weer bijgepraat. Groeten, Cees