In de afgelopen weken vielen één voor één mijn familieleden om vanwege de griep of een uitzonderlijke verkoudheid. Het was dus niet de vraag of het bij mij zou gebeuren, maar vooral WANNEER. En waar ik al bang voor was geschiedde. Het begon op eerste kerstdag. Op tweede kerstdag had ik speciaal voor Elien en Wolfert een tafeltje gereserveerd in de stad en ik ben meegegaan, maar daar had je ook alles mee gezegd. Zaterdag was ik zo ziek dat de arts van de huisartsenpost moest komen en dat doen ze niet voor een zere teen. Ik werd meteen aan de antibiotica gezet. Ik durfde ook niet te beginnen met mijn kuur Lenalidomide. Sinds gisteren gaat het gelukkig weer de goede kant op. Ik ga me maar opmaken voor morgen, oudjaar. Wellicht met een oliebol, ik zie wel hoelang ik het volhoud. Afgelopen zondag toch maar gestart met de Lena en ik heb er vooralsnog weinig last van. Ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling en een nieuwjaar met voor ieder wat wils. Voor sommigen is dat gezondheid, voor anderen geluk of wijsheid, inzicht of kracht, liefde of sterkte. Met andere woorden: ALLE GOEDS VOOR 2015. Groeten, Cees
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
dinsdag 30 december 2014
Verkouden kerstdagen ...
In de afgelopen weken vielen één voor één mijn familieleden om vanwege de griep of een uitzonderlijke verkoudheid. Het was dus niet de vraag of het bij mij zou gebeuren, maar vooral WANNEER. En waar ik al bang voor was geschiedde. Het begon op eerste kerstdag. Op tweede kerstdag had ik speciaal voor Elien en Wolfert een tafeltje gereserveerd in de stad en ik ben meegegaan, maar daar had je ook alles mee gezegd. Zaterdag was ik zo ziek dat de arts van de huisartsenpost moest komen en dat doen ze niet voor een zere teen. Ik werd meteen aan de antibiotica gezet. Ik durfde ook niet te beginnen met mijn kuur Lenalidomide. Sinds gisteren gaat het gelukkig weer de goede kant op. Ik ga me maar opmaken voor morgen, oudjaar. Wellicht met een oliebol, ik zie wel hoelang ik het volhoud. Afgelopen zondag toch maar gestart met de Lena en ik heb er vooralsnog weinig last van. Ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling en een nieuwjaar met voor ieder wat wils. Voor sommigen is dat gezondheid, voor anderen geluk of wijsheid, inzicht of kracht, liefde of sterkte. Met andere woorden: ALLE GOEDS VOOR 2015. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Allerbeste wensen ook voor jou.
Extra uitkijken geblazen hier ook (Frank heeft ook MM, maar ook Amyloïdose)
We hebben, omdat er idd veel verkouden en grieperige mensen in onze kennissenkring zijn, lekker met zn tweetjes het oude jaar uit te luiden en het nieuwe met goede moed te beginnen.
Onze allerbeste wensen voor een mooi 2015 Cees en familie ! Ik heb zelf sedert november 2 keer een keelonsteking gehad Cees, maar gelukkig door alles heen gesparteld en net op Kerst toch geur en smaak teruggehad. Ik hoop voor jou dat je niet te lang sukkelt met de infectie. We zijn zo kwetsbaar hé... Desalniettemin, laat ons nu maar in het Nieuwe Jaar 2015 ! terug genieten van elke dag ! (mijn prognose van overleving was 7 à 10 jaar, sedert 2004. En zie, joepie ! 2015 is er toch ! Hartelijke groet, Lut
Een reactie posten