Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
donderdag 28 juni 2012
Drain in m'n kaak ...
De afgelopen weken had ik last van een dikke wang. Omdat het maar niet over ging, de pijn toenam, en de huisarts er ook geen raad mee wist, had ik vanochtend een afspraak in het ziekenhuis. En waar ik al bang voor was werd al snel bewaarheid: een fikse ontsteking in mijn bovenkaak, veroorzaakt door een dode wortel van een kies. Ik werd meteen afgevoerd naar de OK waar de zaak werd opengemaakt en schoongemaakt. Vervolgens werd er een drain ingebracht en de boel weer dichtgenaaid. Maandag mag ik terug om de drain er uit te laten halen. Raar gevoel in m'n mond en de napijn bestrijd ik maar met paracetamol. Verder nog een kuur antibiotica en spoelmiddel. Gelukkig heeft het niets met mijn Kahler te maken. Onwillekeurig maakte ik me best wel een beetje zorgen. We zullen maar denken dat het goed is voor de lijn, want eten gaat lastig met zo'n slangetje in je mond. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten