Afgelopen zondag is een goede bekende verongelukt met zijn auto in Duitsland. Hij was mijn slijter. En niet zomaar een slijter, maar een hele vriendelijke, die voor iedereen altijd tijd had voor een praatje en ook voor iedereen altijd klaar stond. Immer positief en goedlachs. Ruud was zijn naam, is 48 jaar geworden. Ik kende hem vrij goed, kwam wekelijks in de winkel, vaak op een wat rustiger tijdstip zodat we vaak over bepaalde dingen konden praten. Dat was overigens soms diepzinniger dan alleen over drank of het weer. Ruud had namelijk tot tweemaal toe kanker overwonnen en met enige regelmaat gingen onze gesprekken over dat onderwerp. We waren tenslotte behoorlijke ervaringsdeskundigen. Vanmiddag waren Elien en ik in de winkel en hebben we gepraat en het condoleanceregister getekend. Allemaal heel triest.
Morgen komt zijn lichaam naar NL en zaterdag wordt hij in Tilburg begraven. Dat zal een uitvaart worden, want Ruud was een echt mensen-mens, een heel sociaal en meelevende mensenvriend. Ook de winkeliers hier op het plein zijn er helemaal stuk van. Hij was altijd de positieve motor als er dingen georganiseerd moesten worden. De hemel heeft er een kanjer bijgekregen, maar heel veel mensen zullen hem ongelooflijk missen. Groeten, Cees
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten