Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
woensdag 18 augustus 2010
Zomer in Zeeland ...
De afgelopen weken weer bijzonder genoten van onze vakantie in Zeeland. Het weer viel alleszins mee, bovendien hoeft het van mij geen 38 graden te zijn. En wat betreft de toegankelijkheid van de stranden voor rolstoelgebruikers zoals ik, is er flink aan de weg getimmerd door die Zeeuwen. Vooral aan Zoutelande kunnen ze een puntje zuigen. Een nieuwe en fraaie opgang vanuit het midden van het dorp voor rolstoelen en scootmobielen, leidt je zo naar het strand. Of met de auto voorbij hotel “De tien torens” naar het gebouw van de strandwacht. Ze beschikken daar tevens over een off road rolstoel (zie foto) welke je kunt bespreken. Er staat er overigens ook een bij Oostkapelle. Bij Dishoek hebben ze de beschikking over een strandtaxi. Zoutelande beschikt ook nog over 5 strandhuisjes voor mindervaliden welke je kunt huren en goed bereikbaar zijn d.m.v. extra brede planken. Wat ook heel leuk is: de nieuwe asfaltdijk tussen Westkapelle en Domburg. Jammer alleen dat de overgang van het asfalt naar het zandstrand nog heel vervelend is. Dus Zoutelande was voor mij veruit favoriet, mede dankzij de aardige en behulpzame mensen van de strandwacht. Het verblijf in het fraaie, aangepaste appartement op recreatieboerderij “t Munnikenhof” en de gastvrijheid van Anton en Francien was weer bijzonder. Met lekker eten en drinken (ik mag natuurlijk geen reclame maken, maar één restaurant wil ik toch wel aanbevelen, namelijk “De Peperboom” in Veere), maakte deze vakantie weer helemaal geweldig. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Dat is goed om te horen dat je een fijne vakantie hebt gehad en dat er allemaal faciliteiten zijn zodat je ook op veel plekken kunt komen. Die off the road rolstoel vind ik wel erg stoer.
Beste Cees,
Ik zag in het gastenboek van de munninkenhof jullie reactie en ben dus even naar je blog gaan zoeken!
Ik heb sinds kort een website www.eelkedroomt.nl over toegankelijke kleine hotels en B&B's. Misschien interessant voor jullie om nieuwe bestemmingen te ontdekken. Ik ben ook op zoek naar mensen die ervaringen willen delen. Zie jij het zitten om een leuke reportage te schrijven voor de website? Met wat foto's erbij. Kijk voor een voorbeeld maar op de website onder heerlijk dromen, reportages.
Ik hoop wat van je te horen, ook als je het niet wil. Ik ga de Munnikenhof nog plaatsen onder vind een hotel maar vroeg me even af hoe het zit met slapen, dat heb ik bij hen nagevraagd. Maar misschien weet jij het ook, is er nou een eenpersoonsbed?
Hartelijke groet,
Eelke Kelderman
eelke@eelkedroomt.nl
Een reactie posten