Tussen de schilder en de verbouwing van de badkamer in, diende zich vanmiddag ongevraagd een nieuw project aan. Zat ik op de bank rustig mijn krantje te lezen, hoorde ik een doffe klap en kwam Wolfert de kamer binnen gestormd met de mededeling dat er een auto dwars door de tuinmuur nu in onze tuin geparkeerd stond. Waar ik al jaren voor vreesde was nu werkelijk gebeurd. Een mevrouw met een Volvo V70 automaat had i.p.v. op de rem, op het gaspedaal gedrukt tijdens het inparkeren op de parkeerplaats aan de andere kant van onze tuinmuur. Het resultaat zien jullie wel op de foto (klik erop voor een vergroting). De al wat oudere dame was flink geschrokken en hebben we bij ons aan de keukentafel geparkeerd. Man gebeld en de verzekeringsgegevens uitgewisseld. Wolfert heeft inmiddels de zaak met wat touwtjes en losse stenen zodanig aan elkaar geknutseld dat het weer dicht lijkt, in ieder geval voor het zicht. Nou maar hopen dat we een aannemer kunnen vinden die de zaak weer netjes kan repareren. Zaten we niet op te wachten, maar zo zie je: een ongeluk zit in een klein pedaaltje ...
Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
3 opmerkingen:
Ha Cees, omdat we dankzij casema de hele dag zonder internet zaten, heb ik zojuist je laatste avontur pas kunnen vernemen. Ach ach,Je maakt wel wat mee he? Gelukkig alleen materiele schade.Door deze nieuwe opening ben je wel sneller bij Gall en Gall :), misschien een ideetje?
Hartelijke groet, Marjolein
Lieve Marjolein,
Dank voor je reactie; ik heb altijd graag een zijuitgang willen hebben. Dus wat dat betreft is jouw idee heel goed; dat van Gall & Gall had ik zelf nog niet bedacht, super! Maar dat vindt mijn therapeut natuurlijk niet goed ...
Groeten, Cees
Cees Jongen
Je moet echt gaan verhuizen want de derde keer wil ik niet weten wat er gaat gebeuren.hahahah.....
We houden het afwisselend maar wel leuk..
Groeten en bedankt voor een knalverhaal.
Jan en Pa
Een reactie posten