Een blog rondom het omgaan met de ziekte van Kahler en als gevolg van de behandeling een ernstige vorm van polyneuropathie. (To translate this information in English or any other language use Google Chrome)
Over mij
- Cees
- Bij mij is in april 2004, ik was toen 48 jaar, de ziekte van Kahler (Multipel Myeloom) vastgesteld. Na een intensieve behandeling met chemokuren gevolgd door een autologe stamceltransplantatie, kon ik de ziekte lange tijd in bedwang houden. Helaas werd in december 2007 geconstateerd dat de Kahler weer terug was. In januari 2008 ben ik gestart met een behandeling met Velcade (Bortézomib). Echter bleek na 3 gifts dat ik hierop extreem allergisch reageerde. Naast een periode van ernstige ziekte gedurende 6 weken bleek ik een zeer ernstige vorm van polyneuropathie te hebben. Hiervoor heb ik na een verblijf van drie maanden in het EMC en een verpleeghuis, ruim drie maanden klinisch gerevalideerd in Breda. Tot begin 2010 heb ik daar nog poliklinisch gerevalideerd. Het gevolg was echter dat ik oa in een rolstoel zit. Na ruim 4 jaar complete remissie kwam de Kahler voor de tweede maal terug en dit keer in mijn gelaat in de vorm van een solitair plasmacytoom. In de zomer van 2012 heb ik een 20-tal bestralingen ondergaan. In januari 2013 was de kahler voor de vierde keer actief. Deze haarden zijn operatief verwijderd. Lees verder op ‘Mijn verhaal’
zondag 30 november 2014
Iets om te vieren ...
Vanavond heerlijk gegeten en gedronken bij Chefz Proeflokaal aan de markt in Oosterhout. Dit concept van allerlei kleine hapjes, zowel vlees als vis is voor mij als kleine eter ideaal. Gecombineerd met de heerlijke huiswijnen was het een ware smaaksensatie. Vriendelijke bediening, mooie entourage en betaalbare prijzen. Nou hoefde ik me om dat laatste niet druk te maken, want de rekening werd betaald door onze goede vrienden waarmee we naar Kreta zijn geweest afgelopen zomer. Maar ik had het eerlijk verdiend. Ik heb een website gebouwd voor zijn bedrijf en als hij bij Google op de eerste plaats zou staan, dan zou hij ons trakteren. Dus zo gezegd, zo gedaan. We zouden anders zo wie zo wel samen uit eten zijn gegaan omdat we vanmiddag door de 50.000 grens gingen betreffende het totaal aantal bezoekers op mijn blog. Ik ben toch wel een beetje trots dat ik door zoveel mensen word gelezen. Groeten, Cees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten