Een kindeke geboren ...

Vanochtend is onze kleinzoon geboren, een kerstkind. Celine, die zelf verloskundige is wilde heel graag op een natuurlijke manier bevallen, maar dat is uiteindelijk niet gelukt. Het werd een keizersnede en daardoor is Boaz Sebastiaan een heel mooi en gaaf mannetje. Een mooier kerstcadeau had ik me toch niet voor kunnen stellen? Samen met de goede bloeduitslagen kan deze kerst niet meer stuk. Nog een leuk bericht: volgend jaar bestaat de Daniel den Hoed kliniek 100 jaar. De letterlijke aftrap is op 5 januari met een benefietwedstrijd tussen Feyenoord en Excelsior in de Kuip. Gisteren werd ik door mijn professor uitgenodigd hierbij als VIP aanwezig te zijn. Geweldig leuk, fijne dagen en een warme groet, Cees

Uitslagen ...

Gisteren voor mijn periodieke controle naar het EMC in Rotterdam geweest. We kregen niet alle bloeduitslagen want er was een storing in het lab. Vandaag heeft de secretaresse van mijn prof ze alsnog gemaild en die waren gelukkig goed. Ik kan dus mijn onderhoudsdosering Lenalidomide gewoon vervolgen. Over 8 weken weer terug, dus met een gerust hart richting de feestdagen. Welleswaar met gemengde gevoelens, want wat moet ik zeggen tegen mijn volgers die dit jaar één van hun dierbaren zijn verloren? Ik heb een kerstkaart die ik kreeg ingescand en hier bijgevoegd die een beetje in de buurt komt met wat ik bedoel. Toch proberen met de mensen die er nog wel zijn iets moois te doen met deze dagen, hoe moeilijk het ook zal zijn. Ik hoop van harte dat er mensen zijn die een arm om hen heen slaan en ze warmte kunnen geven. Onze kerst zal heel bijzonder worden, want Celine is nog steeds niet bevallen. Het ziet er naar uit dat het dus een kerstkindje gaat worden. Ik wens iedereen een mooie en warme kerst toe. Groeten, Cees

Voorbereiden op volgende week ...

 

Vandaag is mijn "rustweek" aangebroken. Een hele week geen pillen met al die vervelende bijwerkingen. Volgende week woensdag mag ik weer op controle in het EMC. Niet dat ik dat leuk vind, maar ik kan het nog. Afgelopen 2 december is weer een lotgenoot, Jan ten Voorde overleden. Ik heb het al eens eerder gezegd: het confronteert je weer met de harde werkelijkheid, wanneer ben ik aan de beurt? Maar goed, voorlopig gaan we richting de kerstdagen, vandaar de foto van de kerstboom. Daar zit gelukkig een positief verhaal achter. Onze zoon Wolfert is geslaagd voor zijn rijbewijs (in één keer) en mocht onze auto lenen voor zijn eerste solorit. Als dank heeft hij de boom gezet. Wij zijn heel erg blij dat hij mij nu ook zo nu en dan kan rijden. Dat verlicht weer Elien als professionele mantelzorger een beetje. Verder zal die zorg bij het CIZ mij een zorg zijn, we lossen het zelf wel op. Groeten, Cees