Witte donderdag is voor mij altijd een heel speciale dag. Niet alleen vanuit religieus oogpunt – het laatste avondmaal -, maar ook omdat ik op die donderdag 12 jaar geleden mijn definitieve diagnose multipel myeloom kreeg. Ik weet nog goed dat dat toen ook aanvoelde als ‘het laatste avondmaal’. Maar Pasen is ook een gevoel van hoop. En die hoop heeft mij er mede al die jaren door heen gesleept. Steeds maar weer nieuwe chemo’s, bestralingen en operaties hebben er voor gezorgd dat ik dit blog kan typen. Diezelfde hoop wens ik al mijn lotgenoten toe, maar ook alle andere mensen, vooral de slachtoffers en nabestaanden welke afgelopen week getroffen zijn door die verschrikkelijke aanslagen in Brussel. Ik hoop dat iedereen iets moois mag meekrijgen vanuit het Paas-gevoel. Groeten, Cees
Geweldig dat je al die jaren vanuit de hoop bent blijven leven. Gezegende Paasdagen voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Marjolein